ഇന്നു ഞാന് തിരിച്ചറിയുന്നു .........നിന്നെ കണ്ടുമുട്ടാനിടയായ ആ ധന്യ നിമിഷം എന്റ്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏതോ പൂര്വ്വജന്മ സുകൃതമാണെന്ന്...................പറയാതെ തന്നെ ഞാനറിയുന്നു.....നിന്റ്റെ സ്നേഹം....ഏകാന്ത സുന്ദരമായ സായാഹ്നങ്ങളില് കടലോരത്തെ സിമന്റ്റു ബഞ്ചില് ഇരിക്കുമ്പോള്........അറിയാതെയെന്നെ തഴുകിയകലുന്ന ഇളം തെന്നലില് ഞാന് നിന്റ്റെ സ്നേഹമറിയുന്നു.......വിജനമായ നാട്ടുവഴികളിലൂടെ ഒറ്റയ്ക്കു നടക്കുമ്പോള് ദൂരെ എവിടെ നിന്നോ എന്റ്റെ ചെവിയിലലച്ചെത്തുന്ന സംഗീതത്തിന്റ്റെ അലകളില് ഞാന് നിന്റ്റെ സ്നേഹം കേള്ക്കുന്നു..........
വിരസമായ ചൈത്രമാസത്തിലെ മനം മടുപ്പിക്കുന്ന രാത്രികളില് ജനലഴികല്ക്കിടയിലൂടെ അരിച്ചെത്തുന്ന നേര്ത്ത നിലാവിലൂടെ ഞാന് നിന്റ്റെ സ്നേഹമറിയുന്നൂ..................
ഡിസംബറിലെ തണുത്ത വെളുപ്പാന്കാലത്തു നടപ്പാതകളിലൂടെ മെല്ലെ നടന്നു പോകുമ്പോള് നെറുകയില് ഇറ്റു വീണ മഞ്ഞുതുള്ളിയ്ക്കു നിന്റ്റെ സ്നേഹത്തിന്റ്റെ തണുപ്പുണ്ടായിരുന്നു.............
1 അഭിപ്രായം:
സ്നേഹം തിരിച്ചറിയുക എന്നതാണല്ലോ കാര്യം.
:)
[സുകൃതം = sukr^tham]
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ